Aðgerðaleysi

Það er einfalt svar við þessu. Ríkisstjórnin telur sig vera búna að gera allt sem þarf fyrir fjölskyldur og fyrirtæki í landinu. Ríkisstjórnin er ekki jarðtengd. Hún áttar sig ekki á stöðu mála og þeirri staðreynd að fjölskyldum og fyrirtækjum er að blæða út. Fyrri ríkisstjórn fékk réttilega bágt fyrir að 20. janúar sl., daginn sem þing kom saman eftir hefðbundið jólaleyfi, voru á dagskrá Alþingis mál sem höfðu lítið með að gera þann brýna vanda sem þá var uppi. Þá voru tæpir fjórir mánuðir frá hruni.

Nú, 20. maí, tæpum fjórum mánuðum eftir að núverandi ríkisstjórn tók við stjórnartaumunum með fögur fyrirheit um aðgerðir, tafarlausar, er staðan orðin sú sama. Meðhöndlun úrgangs, erfðabreyttar lífverur og kynjahlutföll í stjórnum fyrirtækja breyta engu um þann vanda sem nú er uppi. En það eru málin á dagskrá Alþingis.

Hefur nokkur ríkisstjórn misst sjónar af verkefni sínu jafnfljótt og sú sem nú situr? Enda er búið að boða til mótmælafundar á Austurvelli nk. laugardag. Það kemur ekki á óvart. Framsóknarmenn eiga þakkir skildar fyrir að vekja á þessu athygli.

Er Framsóknarflokkurinn einn um að standa vaktina í stjórnarandstöðunni? Eða er þeirra málflutningur sá eini sem ratar í fjölmiðla?

„Átti ekki að ræða eitthvað allt annað?“

Tek ofan

Mér finnst frábært hjá Cörlu Bruni að gagnrýna þessa afstöðu páfans. Þessi afstaða páfa er svo sannarlega gagnrýni verð og raunar algerlega fáránleg. Páfinn er tæpast hafinn yfir gagnrýni. Með gagnrýni sinni sýnir Carla Bruni að hún er vel jarðtengd og sýnist tala m.a. fyrir munn fjölmargra kaþólskra presta. 

Gagnrýni Bruni einsdæmi

Opna útibú / stofna svæðisfélag

Skrítin fyrirsögn á þessari frétt því hún er í engu samræmi við efni fréttarinnar. Það er sitthvað að opna útibú og að stofna svæðisfélag. Fyrirsögnin er því um allt annað.

En innihald fréttarinnar sýnist benda til að framsóknarmenn og sjálfstæðismenn séu að efla samstöðuna í andstöðunni við að fara í aðildarviðræður. Það er fréttnæmt ekki síst í ljósi þeirrar sannfæringar forsætisráðherra að hún nái í gegn þingsályktunartillögunni með stuðningi framsóknar m.a.

Heimssýn opnar útibú

Ofbeldisfullur faðir

Á þessum tíma árs eru meistaranemar í hinum ýmsu fagreinum að ganga frá meistaraprófsritgerðum sínum og verja þær. Athygli mín var vakin á vörn meistaraprófsritgerðar sem verður við lagadeild HÍ nk. föstudag.

Af lýsingu á efni ritgerðarinnar segir m.a.:

Í erindinu verður gerð grein fyrir möguleikum ofbeldisfullra foreldra til að öðlast forsjá barna sinna samkvæmt íslenskum rétti. Enn fremur hvaða áhrif ofbeldi innan veggja heimilisins hefur á ákvarðanir um umgengni barns við ofbeldisfullt foreldri sem það býr ekki hjá. Loks verða niðurstöður rannsóknarinnar skoðaðar í ljósi þess hvaða vernd börnum er tryggð samkvæmt íslenskum rétti og barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna, gegn hvers kyns ofbeldi.

Augljóst virðist því að ritgerðin fjallar um ofbeldi foreldra og hvaða áhrif það hefur á möguleika gagnvart forsjá. Það er bæði verðugt og þarft umfjöllunarefni.

Þess vegna hnýt ég um það að heiti ritgerðarinnar er Getur ofbeldisfullur faðir fengið forsjá barna sinna? Miðað við lýsinguna sýnist að eðlilegra heiti hefði verið Getur ofbeldisfullt foreldri fengið forsjá barna sinna? Það er umhugsunarefni af hverju annað foreldrið er dregið fram umfram hitt í titli ritgerðar sem fjallar um foreldra, ofbeldi og möguleika til forsjár. Erum við ekki komin lengra í að forðast staðlaðar kynjaímyndir?

 

Barnsleg einfeldni?

Ef Samfylkingin vill tryggja þingsályktunartillögunni öruggan stuðning þarf hún að standa öðru vísi að málum. Þá þarf hún fyrirfram að fá til stuðnings við málið alla aðra þingflokka en þingflokk VG sem fyrir fram er vitað að er á móti málinu, sennilega í heild sinni.

Af hverju er ekki farið í slíka samvinnu við stjórnarandstöðuna? Af hverju er bara sagt af hálfu forsætisráðherra að hún meti það svo að það sé meirihluti fyrir þingsályktunartillögunni. Hvers konar forysta er þetta í máli sem Samfylkingin telur það mikilvægasta?

Mér finnst óskiljanlegt hvernig forsætisráðherra er að halda á þessu máli. Er fosætisráðherra fyrirmunað að setjast niður og sjá hvað þarf til að stjórnarandstaðan skuldbindi sig til stuðnings? Hvaða orðalag, hvaða framsetning, hvaða fyrirkomulag þegar til viðræðna kemur?

Það er ekki nóg að halda í mikilvægum málum, það þarf að vita.

„Þjóðin viti hvað er í boði“

Ríkisvæðing

Ríkið er komið með arma sína útum allt atvinnulífið. Til að tryggja að allt sé upp á borðum í þessu sambandi skiptir öllu að settar séu skýrar reglur um gagnsæi. Slíkar reglur hafa ekki verið settar og svo virðist sem engin áform séu um að setja slíkar reglur. Spurning vaknar: Af hverju er þessi tregða með að setja reglurnar? Vill ríkisstjórnin geta verið með puttann í þessu?

Skiptar skoðanir um eignaumsýslufélag

Bjartsýni?

Það eina þessa dagana sem eykur þjóðinni bjartsýni eru þessir yndislegu sumardagar sem við höfum notið a.m.k. hér á suðvesturhorninu. Það væri synd að segja að ríkisstjórnin væri að auka bjartsýni okkar. Þvert á móti. Ríkisstjórnin er ekki alveg jarðtengd. Hún virðist ekki skilja vandann sem fjölskyldur og fyrirtæki glíma við. Hún áttar sig ekki á því að þetta gengur ekki nema með einhvers konar afskriftum skulda.  Maður veltir fyrir sér hvað þurfi til að ríkisstjórnin opni augun og fari að grípa til aðgerða sem duga.

Það er ekki nóg að tala um bjartsýni. Það þarf með aðgerðum að blása bjartsýni í brjóst landsmanna. Það eru engar vísbendingar um það að þessi ríkisstjórn ætli að gera það.

Jóhanna Guðrún fyrirmynd

Ríkisumsvif aukast

Enn fjölgar fyrirtækjunum sem ríkið eignast vegna eignarhalds síns á bönkunum. Í sjónvarpsfréttum í gær kom fram að engar reglur eru til um það hvernig skilanefndirnar selja eignir sem bankarnir taka yfir með þessum hætti. Efnahagsmálaráðherrann skýrði frá því að fylgst væri með því að eignir væru seldar með opnu og gegnsæju söluferli. Hvernig er hægt að fylgjast með því þegar reglurnar eru engar til að bera saman við?

Það er umhugsunarefni að ekki skuli einfaldlega hafa verið settar skýrar reglur um sölu eigna. Þá er fyrirfram vitað hverjar leikreglurnar eru. Margt bendir til að upphaf ófara okkar megi rekja til þess að vikið var til hliðar á sínum tíma skýrum reglum um það hvernig standa skyldi að einkavæðingu bankanna. Þetta kemur t.d. skýrt fram í athyglisverðri bók Ólafs Arnarsonar Sofandi að feigðarósi. Í því tilviki voru reglurnar til. Þess vegna er svo auðvelt að sjá, eftirá, að þeim var vikið til hliðar. Ef engar reglur eru til má skjóta sér bak við þá staðreynd. Fyrir helgi var t.d. fréttaflutningur um það að ein skilanefndin væri að bjóða völdum aðilum með tölvupósti að gera tilboð í tilteknar eignir. Hvernig eru aðilar valdir í slíku ferli?

Það hlýtur að vera lágmarkskrafa að efnahagsráðherra og ríkisstjórnin setji skýrar reglur þar sem opið og gagnsætt söluferli eigna, sem ríkisbankarnir þurfa að selja, er tryggt. Því verður ekki trúað að ríkisstjórnin vilji hafa þetta allt svona loðið og óljóst.

Íslandsbanki með 47% hlut

Léttir lund

Þessir góðveðursdagar létta nú yfir mannfólkinu. Veitir ekki af. Rokið, kuldinn og bleytan var farin að hafa niðurdrepandi áhrif á okkur. Ég fór í göngutúr úti í Gróttu í morgun. Það var yndislegt. Golfararnir mættir á völlinn. Nokkrir að ganga og skokka eins og ég. Blankalogn og hiti. Sjávarloftið örugglega heilnæmt. Fjallahringurinn stórkostlegur í blíðunni. Vonandi verður sumarið svona.

Áfram spáð blíðu í dag

Á 10 ára fresti?

Kannski það sé svo að á 10 ára fresti náum við 2. sætinu í Júróvisjón? Að vísu tókst það ekki 1989.  Þetta er glæsilegur árangur hjá Jóhönnu og verðskuldaður. Við þurftum aldrei að hafa í raun áhyggjur af því að ná því fyrsta. Það var frá upphafi ljóst að grannar okkar í Noregi voru af öryggi þar. Enda sem betur fer. Við höfum klárt ekki efni á að halda svona keppni hér. En spennan um það hvort annað sætið væri í höfn var allnokkur og um tíma var þetta tvísýnt. En allt for þetta eins og við vildum. Til hamingju með glæsilegan árangu Jóhönnu.

Ísland í 2. sæti í Moskvu