Maður að meiri

Það eiga allir leiðréttingu orða sinna og gjörða. Heilbrigðisráðherra er maður að meiri að átta sig á því á hvaða villibraut hún var í þessu máli og gangast við því með þeim hætti sem nú liggur fyrir. Á tímabili leit út fyrir að ráðherra ætlaði að grafa sig enn dýpra í vitleysuna. Nú hefur ráðherra séð að sér, skrifað forstjóranum bréf og tilkynnir að ekki sé tilefni til áminningar. Það þarf kjark til að gangast við því að hafa verið á villugötum. Með bréfi sínu hefur heilbrigðisráðherra sýnt þann kjark. Til viðbótar hefur hún vonandi einnig beðið hann afsökunar.

Ekki tilefni til áminningar

Ofurmannlegar kröfur?

Forystumenn stjórnmálaflokkanna eru framúrskarandi hæfir einstaklingar, eins og við öll vitum. En er hægt að ætlast til að þeir segi eitthvað af viti um 2000 bls. skýrslu 4,5 klst. eftir að skýrslan verður gerð opinber? Þeim er ætlað að lesa tæpar 500 bls. á klukkutíma. Hefði ekki verið nær að gefa þeim a.m.k. sólarhring áður en þeir færu að tjá sig?

Kynning skýrslunnar undirbúin

Að sýna í verki ...

Ég tek ofan fyrir Vilhjálmi Bjarnasyni að afþakka í Útsvari í kvöld gjafabréfið frá flugfélagi í eigu eins af útrásarvíkingunum. Með því sýndi hann í verki afstöðu sína til eins eiganda þessa fyrirtækis, forsögu hans og meintrar aðildar hans í hruninu. Kannski við ættum fleiri að fylgja fordæmi Vilhjálms, taka höndum saman og sýna í verki afstöðu okkar til útrásarvíkinganna með því að hunsa eins og við mögulega getum fyrirtæki þeirra?

Afþakkaði gjafabréf í Útsvari

Ólíðandi

Það kemur ekki á óvart að Bretar og Hollendingar haldi okkur í gíslingu hjá AGS í sína þágu vegna Icesave. Það eru hins vegar vonbrigði að meintar vinaþjóðir, Norðurlöndin og Eystrasaltsríkin slái sér í hóp þeirra sem með alls óviðeigandi hætti vilja kúga okkur í þágu Breta og Hollendinga. Þetta eru ólíðandi vinnubrögð og ólíðandi að AGS skuli láta það viðgangast svo mánuðum og misserum skiptir að komið sé fram með þessum hætti við eitt aðildarríki. Er ekki orðið tímabært að segja upp samstarfinu við AGS? Getum við treyst aðila sem dregur með þessum hætti taum sumra aðildarríkja á kostnað annarra?

Íslandslán ekki á dagskrá AGS

Andmælareglan

Andmælareglan er einn hornsteina stjórnsýsluréttarins og var lögfest með 13. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Greinin er svohljóðandi:

Aðili máls skal eiga þess kost að tjá sig um efni máls áður en stjórnvald tekur ákvörðun í því, enda liggi ekki fyrir í gögnum málsins afstaða hans og rök fyrir henni eða slíkt sé augljóslega óþarft. (Leturbreyting DP.)

Í skýringum með 13. gr. segir (sjá frumvarp til stjórnsýslulaga, aðgengilegt á: http://www.althingi.is/altext/116/s/0505.html):

Kjarni andmælareglunnar er að ekki verði tekin ákvörðun um réttarstöðu aðila fyrr en honum hafi verið gefinn kostur á því (a) að kynna sér málsgögn og málsástæður sem ákvörðun byggist á og (b) að tjá sig um málið. Í reglunni felst að aðili máls, sem til meðferðar er hjá stjórnvaldi, á að eiga kost á því að tryggja réttindi sín og hagsmuni með því að kynna sér gögn máls og málsástæður er ákvörðun mun byggjast á, leiðrétta fram komnar upplýsingar og koma að frekari upplýsingum um málsatvik áður en stjórnvald tekur ákvörðun í máli hans.

Lagaákvæðið er auðskilið og ljóst. Ákvörðun, t.d. ákvörðun um áminningu, má ekki taka fyrr en búið er að veita þeim andmælarétt, sem hugsanleg ákvörðun snýr að. Réttur til andmæla er því ekki einvörðungu góð stjórnsýsla heldur er hann lögboðinn skv. stjórnsýslulögum.

Fyrir mörgum árum, meðan ég var lögfræðingur í ráðuneyti, lærði ég að í andmælaréttarbréfi verður orðalag að verða hlutlaust og með engum hætti má gefa til kynna í slíku bréfi að ákvörðun um áminningu liggi þegar fyrir. Það vekur því athygli að í andmælaréttarbréfi ráðherra eru engir fyrirvarar. Þvert á móti. Boðskapur ráðherra er skýr. Hann er búinn að taka ákvörðun. Fyrirsögn bréfsins er: Tilkynning um fyrirhugaða áminningu. Strax í byrjun bréfsins segir að ráðgert sé að áminna.  Andmælaréttarbréf ráðherrans virðist því þjóna þeim tilgangi einum að geta sagt, eftirá, að andmælaréttar hafi verið gætt. Slíkur andmælaréttur er lögleysa og um leið afleit stjórnsýsla.

Það vekur furðu að lögleysa af þessu tagi skuli viðhöfð af hálfu ráðherra ekki síst þegar tilefni aðgerða ráðherrans er sagt vera meint brot á góðum starfsháttum í opinberu starfi. 

Ráðherra ætlar að áminna forstjóra