Feðradagurinn

Feðradagurinn er í dag, fyrsta sunnudag í nóvember. Það var árið 2006 sem fyrst var viðurkenndur sérstakur feðradagur hér á landi. Mæðradag höfum við haft um áratugaskeið. Kannski sýnir þessi staðreynd einna gleggst bága stöðu feðra hér á landi. Í helstu nágrannalöndum hefur feðradagur verið í heiðri hafður, líkt og mæðradagur, um áratuga skeið.

Félag um foreldrajafnrétti birtir í tilefni dagsins heilsíðuauglýsingu til að minna á lakari stöðu foreldra sem börn búa ekki hjá. Hjá okkur eru það í yfirgnæfandi tilvikum feður. Í þessu efni erum við eftirbátar helstu nágrannalanda, þeirra landa sem okkur er gjarnt að miða okkur við.

Ég hef oft velt fyrir mér hvað þurfi til að fá suma foreldra til að átta sig á því að þó leiðir þeirra skilji þá mega ekki skilja leiðir barnanna og þess foreldrisins sem þau búa ekki hjá. Að óuppgerð mál milli foreldranna verða ekki leyst með því að beita beittasta vopninu, börnunum.

Börn þurfa á báðum foreldrum sínum að halda, feðrum og mæðrum. Það er ljótur leikur að svipta barn að tilefnislausu möguleikanum á eðlilegum samskiptum við hitt foreldrið. Sú mannvonska og grimmd sem í því felst er óskiljanleg og skaðar engan meira en barnið. Barn sem lendir í slíkri skotlínu milli foreldranna hlýtur sár sem aldrei gróa.

Meðan við búum við úrelta löggjöf og bitlaus úrræði gagnvart foreldri sem beitir tilefnislausum og miskunnarlausum umgengnistálmunum mun enginn árangur nást á þessu sviði. Það er brýnt viðfangsefni löggjafans að setja hér reglur sem taka harðar, en nú er gert, á tilefnislausum umgengnistálmunum.

Ég óska öllum feðrum til hamingju með daginn um leið og ég þakka Guði fyrir þá gæfu að eiga yndislega foreldra, föður og móður, sem ég nýt enn samvista við. Það eru lífsgæði sem seint verða fullþökkuð, lífsgæði sem öll börn eiga rétt á því að njóta, meðan beggja foreldra nýtur við. 

Benda á rétt barna til feðra

Góð hugmynd

Forseti kirkjuþings varpar hér fram prýðilegri og löngu tímabærri hugmynd. Það er bæði sjálfsagt og eðlilegt að fleiri en kosnir trúnaðarmenn í sóknarnefndum njóti kosningaréttar til kirkjuþings og eigi möguleika á því að láta þar til sín taka 

Það er sömuleiðis hárrétt hjá forseta kirkjuþings að í umróti líðandi stundar og raunar alltaf, þarf þjóðkirkjan á öllum sínum liðstyrk að halda. Til þess þarf að virkja með markvissum hætti alla þá sem eru virkir innan þjóðkirkjunnar. Þeir eru fjölmargir, sem betur fer.

Aukið lýðræði innan þjóðkirkjunnar rætt

Skammarleg framkoma

Hvað vilja þessir róttæku stúdentar? Að við tökum hér við öllum flóttamönnum og virðum ekki alþjóðlegar reglur sem við höfum undirgengist? Við erum þátttakendur í alþjóðlegu regluverki sem segir nákvæmlega hvað gera skuli varðandi flóttamenn. Að leyfa sér að segja dómsmálaráðherra morðingja fyrir að fylgja því regluverki er forkastanlegt og ólíðandi. Maður skammast sín fyrir framkomu þessa fólks og undrast að ráðherra skyldi þurfa að hverfa af vettvangi fremur en þeir sem mótmæltu. 

Gerðu hróp að ráðherra

Þarf skilaboð?

Það hvarfar ekki annað að mér en að VG séu löngu búnir að skilja skýr skilaboð forsætisráðherra um það að ef þeir gera ekki eins og henni finnst þá sé þessu stjórnarsamstarfi lokið. Slík skilaboð sendi hún út í byrjun síðustu viku með þeim afleiðingum að heilbrigðisráðherra úr ranni VG sagði af sér ráðherradómi. En illa finnst mér forsætisráðherra koma í bakið á fjármálaráðherra með birtingum af þessu tagi. Hingað til virðast forsætisráðherra og fjármálaráðherra hafa unnið vel saman. Svo vel að fjármálaráðherra virðist hafa tekið talsvert álag af forsætisráðherra þannig að á stundum hefur virst meira mæða á honum en forsætisráðherranum. Með þessari framkomu verður ekki betur séð en að forsætisráðherra sé að gefa fjármálaráðherra langt nef. Það kemur á óvart. Vandséð er hverjir vilja vinna með Samfylkingunni ef þetta eru vinnubrögðin sem formaður hennar telur bjóðandi samstarfsflokki.

Er að senda VG skilaboð

Af hverju?

Eru þessir þingmenn Framsóknarflokksins á einhverjum betliskóm í Noregi? Eru þessir menn ekki þingmenn? Væri þeim ekki nær að sinna starfskyldum sínum niður við Austurvöll heldur en að vera á þessu flandri? Í hvers umboði eru þeir í þessum verkefnum og hver borgar ferðakostnaðinn?

Jóhanna beitti sér gegn láninu

Stríð?

Eru þetta réttu tímarnir til að vera með yfirlýsingar af þessu tagi? Vill verkalýðshreyfingin fjölga þeim sem atvinnulausir eru? Heldur verkalýðshreyfingin virkilega að eitthvað svigrúm sé nú til launahækkana? Hvar er jarðtenging verkalýðshreyfingarinnar eiginlega?

Ef þið viljið stríð þá fáið þið stríð

Áhugaverð grein

Þetta er athyglisverð grein sem Sigrún Davíðsdóttir skrifar í Daily Telegraph. Enn áhugaverðari eru spurningarnar sem hún varpar þar fram og sem enn er ósvarað, ári eftir hrun. Vonandi fást einhver svör, við enn ósvöruðum spurningum, í skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis. Það styttist í útgáfu þeirrar skýrslu. Vísbendingar eru á lofti um að lesning hennar verði engin skemmtilesning.

Það eru margar hliðar á hruninu. Ein hlið þess er hvernig Evrópusambandsþjóðirnar tóku höndum saman gegn okkur vegna áhyggna af ótryggu regluverki vegna bankainnistæðna. Afleiðingar þess samblásturs erum við enn að glíma við í Icesave málinu. Ekki er að sjá neinn enda á þeim vanda. Það er athyglisvert að sjá í grein Sigrúnar að evrópskir bankamenn séu þeirra skoðunar að Ísland hafi orðið með ósanngjörnum hætti fyrir barðinu á þessu regluverki. Það dugir okkur þó ekki að evrópskir bankamenn hafi þessa skoðun. Það sem þarf eru aðgerðir okkur til liðsinnis. Enn bólar ekkert á slíkum aðgerðum. Þvert á móti. Bretar og Hollendingar halda áfram að beita AGS í sína þágu og gegn okkur. Meðan það er látið viðgangast skiptir okkur engu samúðin sem fjármálaráðherra fann í Istanbúl né að einhverjum evrópskum bankamönnum finnist við hafa orðið fyrir ósanngirni. Tilfinningar leysa engan vanda. Það þarf aðgerðir.

Mörgum spurningum ósvarað

Samúð er ekki nóg

Það er ekki nóg að sjónarmið okkar mæti samúð hjá forsvarsmönnum AGS. Það er heldur ekki nóg að þeim finnist vandræðalegt hvað okkar mál hafa dregist. Þeim finnst það greinilega ekki nægilega vandræðalegt til að málið sé sett á dagskrá. Við þurfum aðgerðir af hálfu AGS. Ekki samúð og ummæli um að eitthvað sé vandræðalegt. Af fréttinni verður ekki ráðið að nokkru hafi verið lofað um aðgerðir.

 

Gagnlegur fundur með AGS

Eggið og hænan

Það er örugglega rétt að það er óhyggilegt að afþakka frekari aðstoð frá AGS. En eins og staðan er núna þá virkar þetta þannig að það sé AGS sem er að setja slíka ofurkosti fyrir frekari aðstoð að að þeim getum við ekki gengið . Erum við að afþakka frekari aðstoð með því að neita að láta AGS handrukka í þágu Breta og Hollendinga? AGS verður að útskýra fyrir okkur hvar þeir standa og hvort þeir ætli sér í raun að aðstoða okkur. Endalausar tafir á láninu, sem er hluti af þeirra aðstoð,  benda til að það séu þeir sem eru að snúa bakinu við okkur en ekki öfugt. 

Óhyggilegt að afþakka aðstoð AGS

Orðlaus ...

Það er ekki oft sem maður verður orðlaus en eiginlega er maður það eftir lestur frásagnar af ræðu fráfarandi formanns Ungra jafnaðarmanna. Má af þessum orðum ráða að eina úrræðið sem hún telur nauðsynlegt vegna kreppunnar sé að opna glugga og lofta út?

Og það er billegt að halda því fram að Icesave sé "lausaleikskrógi" eins og hún virðist hafa orðað það svo smekklega, Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks. Hollenski hluti Icesave er skilgetið hjónabandsbarn Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks. Samfylkingin þarf ekki að ganga því í föðurstað. Samfylkingin er foreldri þessa hluta Icesave. Hollenska Icesave fór af stað á vakt Samfylkingarinnar þegar samfylkingarmaður var viðskiptaráðherra og samfylkingarmaður var í formennsku stjórnar FME. Icesave bitinn sem þjóðin þarf að kyngja væri tæpum 2 milljörðum evra minni ef þessir aðilar, ásamt Seðlabankanum, hefðu verið vakandi á sinni vakt og stoppað Icesave reikningana í Hollandi.

Kreppan eins og prump í eilífðinni

Hárrétt ...

Það er ágætt að íslenskir ráðamenn tala tæpitungulaust við breska ríkisútvarpið. Framkoma Breta og Hollendinga með dyggum stuðningi AGS er ekki líðandi. Síðan hvenær er AGS handrukkari fyrir tvö aðildarlönd gegn þriðja aðildarlandinu? Þurfum við virkilega að láta bjóða okkur þetta?

Segir Breta og Hollendinga fjárkúga Íslendinga

Væri ...

það ekki eftir öðru að bankarnir (og má ekki bæta SPRON inn í þennan hóp?) hafi vísvitandi blekkt okkur gagnvart verðmæti þeirra og stöðu? Einhvern veginn hefur þetta legið í loftinu. Til viðbótar virðast þeir hafa með markvissum hætti haldið uppi gengi hlutabréfa í sjálfum sér. Ef háttsemi af þessu tagi reynist ekki brot á lögum þá er eitthvað að löggjöfinni hjá okkur.

Fegruðu bankar stöðuna?