Staðfesting

Ummæli fv. viðskiptaráðherra staðfesta það, sem lengi virðist hafa blasað við, að fyrri ríkisstjórn gerði sér grein fyrir hvert stefndi. Fátt hefur komið fram um hvað gert var til að tryggja að skellurinn yrði sem minnstur. Að heimila Icesave í Hollandi í maí 2008 bendir a.m.k. ekki til að menn hafi neitt verið á bremsunni gagnvart útrás bankanna. Það þarf vart að taka fram hversu allt önnur staða okkar væri ef Icesave í Hollandi hefði aldrei fengið að fara af stað.

Fjórir ráðherrar breyttu bréfi

Að snúa hlutunum á haus

Það er fyrir neðan virðingu trúverðugs miðils, eins og mbl.is segist vera, að fjalla með jafn einhliða hætti um þetta mál og hér er gert.  Það er ekki nóg að setja tengil á dóminn en leyfa síðan öðrum aðilanum að segja frá málinu á haus og fara með jafn miklar rangfærslur og raun ber vitni.

Um málið og málavexti má lesa í dómi Hæstaréttar. Við lestur málavaxtalýsingar dómsins blasir væntanlega við öllum að málið er langt frá því að vera með þeim hætti sem konan heldur fram. Rétt er að taka fram, áður en lengra er haldið, að ég er lögmaður föðurins í þessu máli, eins og fram kemur í dómi Hæstaréttar.

Snúum dæminu nú við. Gefum okkur að sama kona hefði búið á Íslandi með bandarískum eiginmanni sínum. Vegna yfirvofandi hjónaskilnaðar þeirra fór hann án samþykkis hennar með börnin til Bandaríkjanna áður en ráðið var til lykta hér á landi forsjárágreiningi þeirra vegna barnanna. Hefði þessi sama kona þá ekki ætlast til að bandarískur dómstóll hefði dæmt hann til að koma tilbaka með börnin eða að hún gæti sótt börnin til Bandaríkjanna svo hægt væri hér á landi að ljúka forsjárdeilunni? Hafa verður í huga að forsjárdeilu yfir börnum ber að reka í því landi sem fjölskyldan bjó síðast saman í. Þessi fjölskylda bjó síðast saman í Bandaríkjunum. Það þýðir að forsjárdeilu foreldranna vegna þessara barna ber að reka þar, ekki á Íslandi. 

Eins og fram kemur í dóminum fór konan frá Bandaríkjunum, með börn sín tvö, án samþykkis föður barnanna, og áður en deilu þeirra um forsjá barnanna, vegna hjónaskilnaðar þeirra lauk. Þess vegna hafa íslenskir dómstólar, bæði héraðsdómur og Hæstiréttur, dæmt hana til að fara tilbaka til Bandaríkjanna, sem var síðasta sameiginlega heimili foreldra barnanna og barnanna sjálfra var, svo þar megi leysa úr forsjárágreiningi foreldranna. Hafi hún ekki farið innan sex vikna frá því að héraðsdómur var kveðinn upp þá getur faðir barnanna komið hingað til lands og sótt börnin.

Til eru alþjóðlegir samningar, Haagsamningurinn annars vegar og Evrópusamningurinn hins vegar sem fjalla um brottnám barna. Samningarnir hafa verið lögfestir hér á landi með lögum nr. 160/1995. Þessum samningum er ætlað að tryggja að foreldrar hagi sér ekki með þeim hætti sem umrædd kona gerði. Í frumvarpi því sem varð að lögum nr. 160/1995 segir m.a. í greinargerð:

Velferð barna er ávallt stefnt í hættu þegar foreldrar bera ekki gæfu til að taka í sátt og samlyndi ákvarðanir um börn sín, enda þótt þau sjálf séu skilin að skiptum. Í þessum tilvikum er staða barna sem eiga foreldra af mismunandi þjóðernum sérstaklega erfið. Um leið og millilandasamskipti aukast, fjölgar hjónaböndum og samböndum fólks af ólíkum þjóðernum og í kjölfar þeirra hjónaskilnuðum og sundruðum fjölskyldum. Sífellt fleiri börn lenda í þeirri stöðu að verða bitbein foreldra sem búa ekki í sama landi og tilheyra oft ólíkum menningarheimum. Þetta hefur vakið viðbrögð á alþjóðlegum vettvangi og samstaða hefur náðst um að nauðsynlegt sé að grípa til ráðstafana til verndar þessum börnum. Afrakstur þessarar alþjóðlegu samvinnu eru tveir samningar, Evrópusamningur, frá 20. maí 1980, um viðurkenningu og fullnustu ákvarðana varðandi forsjá barna og endurheimt forsjár barna sem gerður var á vettvangi Evrópuráðsins og samningur, frá 25. október 1980, sem gerður var á vegum Haagráðstefnunnar um alþjóðlegan einkamálarétt um einkaréttarleg áhrif af brottnámi barna til flutnings milli landa. ... Með frumvarpi þessu er lagt til að lögfest verði ákvæði sem eru nauðsynleg til að Ísland geti fullgilt þessa tvo samninga.

 

Íslenskum dómstólum ber að dæma skv. þessum samningnum. Það hafa íslenskir dómstólar gert í þessu máli og fjölmörgum öðrum sambærilegum málum. Vissulega eru heimildir í þessum samningum og þar með í lögum nr. 160/1995 um að synja megi afhendingu í tilvikum sem þessum. Þessar heimildir eru hins vegar túlkaðar mjög þröngt og voru ekki taldar eiga við í þessu máli. Með dómnum í þessu máli hafa íslenskir dómstólar dæmt í samræmi við þær alþjóðlegu skuldbindingar sem við höfum undirgengist í málum af þessu tagi.

Flóknara er þetta mál ekki.

Íslenskri fjölskyldu vísað úr landi

Geymsluþol?

Er geymsluþol hvalkjöts óendanlegt? Ég bara spyr.

Hvalkjötið dugði Úlfari í sautján ár

Takk fyrir okkur

Við nutum óviðjafnanlegrar gestrisni Dalvíkinga í gærkvöldi í fiskisúpunni og í dag á fiskideginum mikla. Frábær stemning, allir glaðir og veðrið lék við gesti. Skemmtileg hugmynd, sem hrundið var í framkvæmd og hefur heldur betur slegið í gegn.

Fjölmenni á Dalvík

Tylliástæður

Þingmenn Borgarahreyfingarinnar virðast hafa fjarlægst hratt þá grasrót sem kom þeim á þing. Það er sjálfsagt þess vegna sem þeir vilja ekki hitta hana á almennum félagsfundi þó tylliástæðan sé að til fundar hafi verið boðað með of skömmum fyrirvara.

Enginn þingmaður mætti

Pólitískt hugrekki

Fjármálaráðherra sagði í Kastljósi í kvöld að hann trúi því að með verkum sínum sé hann að vinna framtíð þjóðarinnar gagn. Hans eigin vinsældir og flokks hans verði að víkja. Það er óvenjulegt, en um leið virðingarvert að heyra stjórnmálamann tala með þessum hætti.

Svigrúm til að setja skilyrði

Varla

kemur það á óvart í ljósi síðustu talna um að þúsundir fjölskyldna eru í þeirri stöðu að skuldir þeirra eru verulega meiri en eignir, hátt í 20 þúsund manns eru atvinnulausir og greiðslumáttur launa fer sífellt lækkandi ...

Þúsundir vilja greiðsluaðlögun

Hvað eiga þingmenn að gera?

Formaður fjárlaganefndar segir:

Aðalatriðið er að öll þessi álit segja að við getum þetta, það er að segja við eigum að ráða við þetta ef ekki verður hrun í þjóðarbúskapnum eða ef eitthvað fer á versta veg.

Í hruninu í byrjun október sl. fór allt á versta veg. Það sem ekki átti að geta gerst, gerðist.

Hefur reynslan ekki þar með kennt okkur að þingmönnum beri að meta Icesave-málið út frá þeim forsendum að allt það versta sem fyrir okkur getur komið í framtíðinni, gerist?

Gefur engin endanleg svör

Öll skjöl?

Meðan 23 skjöl eru einungis birt þingmönnum og þeim leynt fyrir almenningi geta stjórnvöld ekki haldið því fram að öll gögn vegna Icesave-málsins séu birt. Flóknara er þetta nú ekki.

Icesave gögn birt á netinu

Skynsamlegt

Í stöðunni áttu skilanefndin og bankastjórinn ekki annarra kosta völ. Sú ákvörðun að krefjast lögbanns við umfjöllun eins fjölmiðils, en ekki allra, um gögn sem ekki er hægt að stöðva birtingu á, er óskiljanleg. Hún var ekki til neins annars fallin en að vekja gremju í þjóðfélaginu. Enda kom það í ljós. Um fátt hefur verið meira fjallað um helgina á fjölmiðlum, netheimum og þar sem fólk kom saman. Þetta lögbannsbrölt hefur gert lítið fyrir Kaupþing annað en að skaða ímynd þess. En það hefði verið lögfræðilega áhugavert að fá dóm um málið.

Falla frá lögbanni