"Sæktu á brattann"

Söngvaseiður í Borgarleikhúsinu er yndislegur. Enda var sýningunni afburðavel tekið í gærkvöldi. Fagnaðarlátunum ætlaði aldrei að linna. Sagan er ljúf, lögin falleg. Börnin hvert öðru frábærara í sínum hlutverkum. Og fullorðna fólkið ekki síðra. Mér fannst Jóhanna Vigdís eiginlega stela senunni sem abbadísin þó María Valgerðar Guðnadóttur væri mjög góð. Jóhannes Haukur var sjarmatröll í hlutverki kapteinsins en kannski fullungur til að vera trúverðugur sjö barna faðir?

Og einhvern veginn hittir beint í okkar aðstæður þýðing Flosa á Climb every montain: Sæktu á brattann, sigrað' í neyð, gakktu grýtta stigu, sem greiðfærustu leið ...

Er þetta ekki nákvæmlega það sem íslenska þjóðin er að gera núna?

Mæli eindregið með Söngvaseið - og taka börnin með. Ég hef aldrei verið á kvöldsýningu í leikhúsi þar sem jafnmikið var af börnum, sem öll virtust skemmta sér konunglega, þótt sum væru orðin aðeins þreytt í lokin.

Endalaust uppklapp á Söngvaseið