Bravó

Ég hlustaði á Víking Heiðar Ólafsson spila píanókonsert nr. 3 eftir Rakmaninoff með Sinfóníuhljómsveit Íslands í kvöld. Víkingur Heiðar töfraði fram undursamlega tóna og spilaði verkið af miklu öryggi. Konsertinn, sem er yndislega fallegur, var í flutningi Víkings Heiðars ógleymanleg upplifun. Hljómsveitin var frábær og stjórnandinn, Rumon Gamba, dansaði á stjórnendapallinum.

Það hefur komið fram í viðtölum við Víking Heiðar að hann hafi lengi dreymt um að spila þetta verk, sem mun þekkt fyrir að gera gríðarlegar tæknilegar kröfur til einleikarans. Tónleikagestir fengu að taka þátt í því að draumar hans rættust. Enda var Víkingi Heiðari ákaft fagnað að flutningi loknum. Hann spilaði Ave Maria sem aukalag svo fallega að maður nánast táraðist.

Tónleikarnir í kvöld eru í röð sem Sinfónían kallar Óskabörn þjóðarinnar. Víkingur Heiðar á svo sannarlega heima í þeim hópi.