Framsókn langar í ríkisstjórn

Framsókn finnst greinilega nóg að hafa verið utan ríkisstjórnar í tvö ár eftir að hafa verið þar á undan í ríkisstjórn í 12 ár sem allir kjósendur virðast hafa verið búnir að gleyma í kjörklefanum í gær. Eða er nóg að afneita fortíðinni til að ábyrgð t.d. á einkavæðingu bankanna eigi að lenda á Framsóknarflokknum?

Það verður fróðlegt að sjá hvernig þessi mál þróast. Allt veltur það á VG og hvaða afstöðu þeir taka gagnvart EB í viðræðum sínum við formann Samfylkingarinnar. Formaður VG var skýr í sínum yfirlýsingum á föstudagskvöld. Engar aðildarviðræður nema að undangengnu þjóðaratkvæði. Formaður Samfylkingarinnar hefur verið jafnskýr. Hún vill aðildarviðræður strax. Formaður Samfylkingarinnar er í kjörstöðu. Það eru fleiri stjórnarmyndunarkostir en Samfylkingin og VG. Það er nefnilega kostur á Evrópubandalagsstjórn. Hvaða pressu setur það á VG. Mun VG gleyma því sem lofað var á föstudagskvöldið? Þar sagðist formaður VG aldrei ná því í gegnum flokksráð VG að ganga til ríkisstjórnarsamstarfs um aðildarviðræður án þjóðaratkvæðis. Hvort mun vega þyngra, ráðherrastólarnir eða prinsipin?

Siv vill skoða ESB-stjórnarsamstarf