Annað kom í ljós

Það er sérkennilegt að lesa þessa frétt nú þegar fyrir liggur að það reyndist talsvert mál að svæfa ísbjörninn. Svo mjög að það varð að drepa hann. Þá kom í ljós að hann var kvenkyns, hungraður og sárfættur. Ekki karldýr, hraustlegt og vel mett eins og gengið var út frá.

„Ætti ekki að vera neitt vandamál“

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 18.6.2008 kl. 10:00]

Sæl Dögg og gleðilega hátíð.

Var að velta fyrir mér hversu óheppilegt það var fyrir umhverfisráðherra að vera viðstaddur í ljósi  Fyrstu málsgr. 3ju og 16. gr villidýralaga 

Ráðherrann virðist líta á þessi lög sem marklaust plagg. Rétt eins og forystumenn ríkisstjórnarflokkana líta á skuldbindingu Íslands að hlíta úrskurðum mannréttindanefndarinnar.  

[H.T. Bjarnason (IP-tala skráð) 18.6.2008 kl. 13:00]

Hungruð og særð bjarndýr eru ekki lömb að leika við.

[Ingólfur, 18.6.2008 kl. 18:03]

Sigurður, hvað í þessum lögum var ekki virt?

[Sigurður Þórðarson, 19.6.2008 kl. 08:27]

Ingólfur, eins og þú getur lesið í þeim málsgreinum sem ég vísa til, er meginreglan sú að ísbirnir eru friðaðir og umhverfisráðherra ber sérstaka ábyrgð í því sambandi.  Einungis má fella dýrin í þeim undantekningatilvikum að bein hætta stafi af dýrinu. Þannig njóta dýrin algerrar friðunar á sundi. Dýrið var í flæðarmálinu á leið til hafs og átti því örfá metra í friðland, fyrir augum umhverfisráðherra, sem lögum samkvæmt bar alla ábyrgð á vettvangi.  Þarna hjó sá er hlífa skyldi.

[Ingólfur, 19.6.2008 kl. 09:25]

Sigurður, það er samdóma álit allra sem voru þarna á vettvangi að  það mundi stafa hætta af birnunni ef hún færi í sjóinn þar sem fólk mundi missa sjónar á henni.

Þeir eru alveg til, umhverfisverndarsinnar, sem setja líf dýra ofar lífi manna. En sem betur fer er umhverfisráðerra ábyrgari í sínum málum og er umhverfisverndarsinni án þess að vera með þannig öfgar.

[Sigurður Þórðarson, 19.6.2008 kl. 11:59]

Ég var bara að kynna fyrir þér lagabókstafinn. Ef þetta er rétt hjá þér átti ríkisstjórnin að setja bráðabirgðalög og beyta síðan núgildandi lögum.