Að lýsa áhyggjum

Öll höfum við áhyggjur af samdrætti í þeim geira opinberrar þjónustu sem telst til velferðarþjónustu. Aðstæður okkar eru hins vegar með þeim hætti að hjá hagræðingaraðgerðum verður ekki komist. Og það er örugglega hægt að hagræða án þess að það bitni á þjónustunni.

Mikið væri það mikil tilbreyting ef aðilar tækju sig til og gæfu út yfirlýsingar um að nú ætluðu þeir að taka höndum saman og gera allt sem í þeirra valdi stæði til að tryggja að hagræðingin bitnaði ekkert á þjónustu í stað þess að gefa út yfirlýsingar um áhyggjur af niðurskurði.

Í þenslunni síðustu árin hafa örugglega ýmis fitulög myndast í opinbera kerfinu, velferðarkerfinu líka. Þessi fitulög má skera af án þess að þeir sem þjónustu njóta finni nokkuð fyrir því. Þeir sem þjónustuna veita vita betur en aðrir hvernig best má ná hagræðingunni fram. Aðstæður kalla á samstöðu og samhug allra. Öðru vísi vinnum við okkur ekki útúr þeim mikla vanda sem bankahrunið setti okkur í. Vilji er allt sem þarf. Nú reynir á að sýna þann vilja í verki.

Lýsa áhyggjum af niðurskurði

Slynga samningamenn

Icesave málið er umhugsunarefni fyrir ýmissa hluta sakir. Margt bendir til að Íslendingar hafi verið þvingaðir, langt umfram skyldu, til að gefa vilyrði um ábyrgð á því máli. Ég hef þó skilið það svo að frá engu hafi verið gengið endanlega þannig að enn sé möguleiki á því lenda málinu með öðrum hætti en þeim að við og afkomendur okkar bara borgum þetta allt.

Í þessu máli tel ég það þjóðarnauðsyn að við fáum í lið með okkur slynga erlenda samningamenn, sem búa yfir mikilli reynslu af alþjóðlegum samningum af þessu tagi. Samningsaðilar okkar hafa þegar sýnt að þeir svífast einskis í viðleitni sinni til að ná sínu fram, með réttu eða röngu, sbr. það að þeir tóku aðstoð AGS við Ísland í gíslingu vegna þessa máls. Slíkri framkomu þarf af okkar hálfu að mæta fullri einurð og festu.

Fráleitt að greiða vextina

Forréttindalög

Eins og stemningin er í þjóðfélaginu um þessar mundir er nauðsynlegt að afnema þessi lög. Þau raunar voru mjög gagnrýnd á sínum tíma. Ýmsar breytingar voru gerðar á þessum lögum rétt fyrir jól. Þá vakti athygli mína og ég bloggaði um það að gildistími þeirra breytinga var ekki fyrr en 1. júní 2009.

Áhugavert væri að vita hversu margir eiga rétt samkvæmt þeim eftirlaunalögum sem nú er stefnt að að afnema og hversu margir eru byrjaðir að þiggja eftirlaun í samræmi við þau. Treysti því að áhugasamur blaðamaður upplýsi þjóðina um það.

Kristinn H. Gunnarsson segir að eftirlaunakjör séu hluti af starfskjörum alþingismanna og þess vegna verði að skoða laun þingmanna ef eftirlaunakjörunum er breytt. Mér er spurn. Eru alþingismaðurinn ekki tengdur? Eftirlaunakjör mjög margra hafa breyst til hins verra eftir hrunið. Enginn er að tala um að launakjör þeirra eigi að endurskoða. Þvert á móti var ákveðið að fresta samningsbundinni hækkun launa sem framundan er. Almenningur þarf að bera skerðingu á eftirlaunarétti sínum bótalaust. Ég held að þingmenn verði, rétt eins og almenningur, að sætta sig við að hagur þeirra, í launum og eftirlaunum, skerðist. 

Ræða eftirlaunalögin

Spennandi

Mér finst þetta spennandi hugmynd og held að kjósendur myndu fagna því að mega raða frambjóðendum sjálfir. Það verður áhugavert að fylgjast með hvaða framgang þetta frumvarp fær hjá þingflokkunum.

Persónukjör í kosningunum?

Vonandi verður þetta samþykkt

Allt sem horfir til hagræðingar í störfum Alþingis tel ég vera til mikilla bóta. Það hljómar skynsamlegt að fækka nefndum svo að þingmenn séu að jafnaði ekki nema í einni þingnefnd. Það hlýtur að leiða til betri og markvissari vinnubragða og gera allt skipulag þingstarfanna auðveldara. Ef sparnaður fylgir fækkun þingnefnda þá er það ennþá betra.

Vonandi munu fylgismenn ríkisstjórnarinnar einnig styðja þetta frumvarp þannig að það nái fram að ganga fyrir vorið.

Frumvarp um fækkun nefnda komið fram

Óeining

Það eru sérkennilegar yfirlýsingarnar frá forsvarsmönnum Samfylkingarinnar. Og misvísandi eru þær. Í gærkvöldi voru í kvöldfréttum hástemmdar ástarjátningar frá utanríkisráðherra í garð formanns VG. Nú segir fv. viðskiptaráðherra að áframhaldandi stjórn með VG komi vart til greina nema VG söðli um í afstöðu sinni til Evrópumála. Vandséð er því hvernig VG og Samfylkingin eigi að ná saman eftir kosningar, nema annar hvor flokkurinn breyti afstöðu sinni til Evrópumála.

 

Ekki viljugur í stjórn með VG til frambúðar

2,5 m.kr.?

Mér finnst að aðstæður í þjóðfélaginu séu með þeim hætti að það sé nánast móðgun við almenning ef prófkjörsframbjóðendur ætla að eyða milljónum króna í sókn sinni eftir öruggi þingsæti. Vissulega var miklum fjármunum eytt í prófkjörin 2006 - en aðstæður eru allt aðrar og gerbreyttar nú.

Vel hefði mátt setja kostnaðarþakið hjá Sjálfstæðisflokknum við lægri fjárhæð en 2,5 m.kr. Það hefði t.d. verið hægt með því að takmarka og jafnvel banna auglýsingar í fjölmiðlum. En auglýsingar eru sennilega einn stærsti kostnaðarliðurinn.

Ég hef fram á föstudag að ákveða hvort ég gefi kost á mér á nýjan leik í þennan slag.  Geri ég það er þó næsta víst að 2,5 m. kr. verður ekki varið í þá baráttu. Þess í stað mun ég láta á það reyna hvort beint samband sé milli árangurs í prófkjöri og þeirra fjármuna sem í prófkjörsbaráttu eru settir. Kjósendur í prófkjöri ráða því.

Sjálfstæðisflokkurinn boðar aðhald

Þarft átak

GoRed verkefnið er þarft átak. Í því felst að vekja athygli kvenna á áhættuþáttum hjarta- og æðasjúkdóma og hvernig draga megi úr líkum á sjúkdómunum. Fyrir liðlega áratug stýrði ég vinnuhópi á vegum heilbrigðisráðuneytisins um heilsufar kvenna. Vinnuhópurinn skilaði ítarlegu nefndaráliti. Þar kemur m.a. fram að konur hafa annað einkennamynstur en karlar þegar kemur að kransæðasjúkdómum. Einkenni kvenna eru oft vægari og óljósari. Konur sem fá kransæðastíflu skila sér verr út á vinnumarkaðinn aftur en karlar og þátttaka kvenna og árangur af endurhæfingu er lakari en hjá körlunum.

Í þessari vinnu okkar kom líka fram að vísbendingar væru um að konur byggju að nokkru leyti við lakara heilsufar en karlar. Þó nota konur heilbrigðisþjónustu meira en karlar, þær eru sendar í fleiri rannsóknir, þær eru oftar sjúkdómsgreindar og oftar settar í meðferð auk þess sem konur fá meira af lyfjum en karlar. Þrátt fyrir þetta var það niðurstaða nefndarinnar að úrlausnir sem konur fengju hjá heilbrigðiskerfinu væru ekki sambærilegar við þær úrlausnir sem karlar fengju

Nú eru þessar niðurstöður frá því fyrir u.þ.b. áratug síðan og vonandi hefur á því árabili horfið þessi munur sem var á þjónustu við karla og konur þegar að heilbrigðisþjónustu kemur.

En GoRed átakið bendir til að enn megi gera betur. 

Landspítalinn lýstur upp í rauðum lit

Fátt sem ...

kemur á óvart í þessu. Forsætisráðherra hefur lengi verið meðal vinsælustu stjórnmálamanna og meðal þeirra stjórnmálamanna sem kjósendur bera til mest traust. Það leiðir því nánast af sjálfu sér að hún hlýtur að halda því sæti á hveitibrauðsdögum ríkisstjórnar þeirrar sem hún leiðir. Það kemur heldur ekki á óvart að hinir ópólitísku fagráðherrar njóti trausts. Þau eru fagfólk og koma inn í ríkisstjórnina sem slík. Skárra væri það ef til þeirra væri ekki borið traust.

Það er kannski einna helst afstaðan til forseta Íslands sem vekur athygli. Það er greinilegt að ekki eru allir jafn sáttir við hann nú og oft áður.

Flestir bera traust til Jóhönnu

Eitthvað nýtt?

Bágt er að sjá hvað er nýtt í þessum breytingum heilbrigðisráðherra. Ég veit ekki betur en að fyrir margt löngu hafi verið ákveðið að læknar skyldu ætíð ávísa ódýrasta lyfinu. Ég held að þau tilmæli hafi litlu skilað. Það er um árabil búið að reyna að efla kostnaðarvitund heilbrigðisstétta, eins og heilbrigðisráðherra vill gera, með þeim árangri sem raun ber vitni.

Ef ég skil nýju reglur heilbrigðisráðherra rétt þá á eingöngu að taka þátt í lyfjakostnaði ef ódýrasta lyfinu er ávísað. Ef læknir telur nauðsynlegt að ávísa dýrara lyfi þá þarf sjúklingurinn sérstaka undanþágu til greiðsluþátttöku. Ég sé ekki betur en að þetta þýði tóm vandræði og leiðindi fyrir sjúklinga, í þeim tilvikum sem læknar telja ódýrasta lyfið ekki henta meðferð þeirra.

Í fljótu bragði er því ekki annað séð en að reglugerðin tryggi minnkaðan lyfjakostnað fyrir ýmsa hópa og þar með aukinn lyfjakostnað fyrir sjúkratryggingar. Sparnaðurinn upp á milljarð virðist hins vegar einhver brella sem óvíst er að skili nokkrum sparnaði þegar upp er staðið.

En þetta kemur í ljós þegar reglugerðin sjálf verður birt, en hún er ekki birt með fréttatilkynningunni. Hafi ég rangt fyrir mér um það það hvað heilbrigðisráðherra virðist vera að gera mun ég að sjálfsögðu leiðrétta þessa færslu.

Lyfjaútgjöld lækka um milljarð