Skil vel

óánægju starfsmanna Ríkisútvarpsins og bendi á blogg mitt í síðustu viku (hér) þar sem ég m.a. bendi á að ég teldi að útvarpsstjóri hefði átt að byrja á að lækka meira launin hjá sjálfum sér. Hugsanlega þarf hagræðingaraðgerðir hjá Ríkisútvarpinu eins og annars staðar en allt er þetta spurning um hvernig hlutirnir eru gerðir.

Óréttlætanleg ofurlaun

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 3.12.2008 kl. 01:21]

Einstaklingar sem eiga sinn rekstur gleymast oft þegar illa gengur því alveg eins og þeir hirða arðinn eru þeir líka þeir sem taka á sig skellinn þegar illa gengur og hafa þá ekki hátt um það. Einkarekin fyrirtæki eru þegar upp er staðið þau bestu. Ríkisvæddur kapítalismi og Ríkisvædd hlutafélög? Eða risa hlutafélög þar sem valddreifing er lítill meðal hlutahafa? Er öll ein eins þegar upp er staðið. Reykjavík var vel rekin hér áður fyrr því í forsvari fyrirtækja voru valdir menn sem voru einkarekstraraðilar í sjálfum sér. Eftir því sem árin líða er ég að komast á þá skoðun að einstaklingurinn í forsvari skipti meira máli en formið sem hann rekur.   

[Sigurbjörn Sveinsson, 3.12.2008 kl. 10:38]

Starfsmenn útvarpsins eru eins og reiður boxari. Höggin missa marks. Reiðin beinist að útvarpsstjóra fyrir ofurlaunin og þeir hrífa þjóðina með sér. Launavandi útvarpsstjóra á ekki að hafa forgang til úrlausnar. Tilvera og framtíð rásar 1 og sjónvarpsins í höndum þjóðarinnar er það sem máli skiptir.