Ganga í takt vs. sannfæringin

Út af fyrir sig er hægt að skilja afstöðu formanns þingflokks Frjálslynda flokksins þegar hann segist líta það alvarlegum augum að lítill flokkur eins og Frjálslyndi flokkurinn geti ekki gengið í takt. Með þessum ummælum er hann að vísa til þess að einn þingmanna Frjálslynda flokksins greiddi atkvæði gegn vantrauststillögu stjórnarandstöðunnar.

Á hinn bóginn verður að líta til stjórnarskrár lýðveldisins Íslands. Þar segir í 48. gr.:

Alþingismenn eru eingöngu bundnir við sannfæringu sína og eigi við neinar reglur frá kjósendum sínum.

Umræddur þingmaður Frjálslynda flokksins sem greiddi atkvæði gegn vantrauststillögu stjórnarandstöðunnar hefur útskýrt afstöðu sína með því að hann hafi talið óráð að leggja fram vantrauststillögu á þessu stigi. Nú bæri mönnum að einbeita sér að því að ná stjórn á ástandinu. Þetta er greinilega hans sannfæring og af henni einni er hann bundinn samkvæmt stjórnarskránni. Sama hversu gjarnan þingflokksformaðurinn vill að liðsmenn hans gangi í takt.

Afstaða Kristins tekin fyrir