Óþarfa viðkvæmni?

Orðin ráðherra og sendiherra særa ekki málkennd mína. Ég held að kröftum okkar í jafnréttisbaráttunni sé mun betur varið í að einbeita okkur að einhverju þarfara en þessu, t.d. því að jafna hlutfall kynjanna alls staðar þar sem misvægi er í slíkum hlutföllum, auka umræðuna um jafnréttismál, t.d. jafna stöðu foreldra gagnvart börnum sínum. Svo ekki sé minnst á óútskýrðan launamun kynjanna.

Ég er sannfærð um það að þeir ágætu einstaklingar, karlar og konur, sem eru ráðherrar og sendiherrar eru stoltir af því að mega með réttu bera þessi starfsheiti og láta ,,herra" partinn í því ekki trufla sig. 

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 21.11.2007 kl. 00:10]

En hvað með ráðfrú og sendifrú? 

[Sigurður Viktor Úlfarsson, 21.11.2007 kl. 01:16]

Í orðabók er orðið "herra" notað á tvo vegu.  Annars vegar sem "yfirmaður" og hins vegar sem titill á karlmanni.

Ráðherra er "yfirmaður" tiltekins málaflokks og notkunin því fullkomlega eðlileg og hefur ekkert með kyn að gera.

[Sigurður Þórðarson, 21.11.2007 kl. 13:41]

Ég kann því miður ekkert í þýsku en veit ekki betur en þetta hafi báðar merkingarnar í því máli sbr. herraþjóð, enda orðið sennilega komið úr þýsku. Þar svar undirmenn fyrirskipunum kvenn- og karlkyns yfirmanna með orðunum skal gert herra. Ef Steinunn fær frama í landsmálunum, má hún mín vegna kallast ráðskona. Þetta gæti gerst fyrr en varir ef Þórunn Sveinbjarnar "axlar sín skinn" eins og hún hefur látið liggja að.

ps. Geta þær ekki fengið Mörð til að halda íslenskunámskeið fyrir þingflokkinn? 

[Sólveig Hannesdóttir (IP-tala skráð) 21.11.2007 kl. 18:35]

Mikið óskaplega er ég sammála þér, þetta eru orð í tíma töluð. Við eigum að halda nöfnunum sendiherra og ráðherra, ekki spursmál.